JULIÁN BORAO/ESPAÑA/EDICIÓN BILINGÜE ESPAÑOL - GRIEGO/POR: STELLA PANAGOPULU/GRECIA/LA CASA QUE SOY

1.-

SOY

Soy un árbol tal vez, o una farola,

o ese banco que duerme en medio de la calle

o la planta que crece en un balcón,

soy un pájaro, un perro, una lombriz, 

soy un ser extinguido que aún existe,

soy la alfombra, la lámpara que alumbra mis lecturas, 

soy el libro, el poema, la canción, 

soy amor que me llega, soy la nieve, la lluvia, 

soy la nube que pasa, soy el viento, 

soy el río y el mar, el universo, el cosmos,

soy el aire, el espacio, acaso una ecuación,

soy vosotros, soy yo, soy casi todo o incluso casi nada,

soy la vida y la muerte al mismo tiempo.

Inexplicablemente

me parece que soy todas las cosas,

me vuelvo transparente y dejo de existir 

como mi nombre.

(De “Días pares e impares”, LUPI, 2016)

*

ΕΙΜΑΙ

Είμαι ένα δένδρο ίσως,η ένα φανάρι,

η αυτό το παγκάκι που κοιμάται στη μέση του δρόμου

η το φυτό που μεγαλώνει σε κάποιο μπαλκόνι,

είμαι πουλί,σκυλί,σκουλήκι,

είμαι εξαφανισμένο είδος που ακόμη υπάρχει,

είμαι το χαλί,το φωτιστικό που φωτίζει τις αναγνώσεις μου,

είμαι το βιβλίο, το ποιήμα,το τραγούδι,

είμαι ο έρωτας που μου συμβαίνει,είμαι το χιόνι,η βροχή,

είμαι το σύννεφο που περνά,είμαι ο άνεμος,

είμαι το ποτάμι και η θάλασσα,το σύμπαν,ο κόσμος,

είμαι ο αέρας,ο χώρος,ίσως μια εξίσωση,

είμαι εσείς ,είμαι εγώ,είμαι σχεδόν τα πάντα

η ακόμη σχεδόν τίποτα,

είμαι η ζωή και ο θάνατος ταυτόχρονα.

Ανεξήγητα

μου φαίνεται πως είμαι όλα τα πράγματα,

γίνομαι διάφανος και πάυω να υπάρχω

όπως το όνομά μου.

          ("Μέρες ζυγές η μονές",LUPI ,2016)

2.-

LAS COSAS POR HACER   

Everything is in the same moment

Jack Kerouac

Éramos muchos más 

de los que somos hoy

y hacíamos mil cosas

y otras muchas 

que pensábamos hacer:

fumar hasta la risa 

la hierba que traía

mi amigo el alemán de Marrakesh,

sentarnos en las calles 

hasta la madrugada,

andar enamorándonos 

por no sé qué detalles

que nos enamoraban, 

saciarnos de palabras

al ritmo del alcohol, de bar en bar,

bailar hasta las tantas, 

dormir como marmotas

y despertar a tiempo 

para la sobremesa.

Bebíamos del mundo 

como si fuera nuestro

pensando que el futuro era otra cosa.

Ahora que somos menos 

de todos los que fuimos,

a veces imagino 

que sigo con vosotros,

tomándonos un trago,

soñando que charlamos

de todo lo que aún queda por hacer.

(De “Hasta aquí hemos llegado”, Vitruvio, 2019)

*

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

       "Καθετί συμβαίνει την ίδια στιγμή"

                                         Jack Keronac

Ήμασταν πολύ περισσότεροι

απ'ότι είμαστε σήμερα

και κάναμε χίλια πράγματα

κι ακόμη πιό πολλά

σκεφτόμασταν να κάνουμε:

να καπνίσουμε  μέχρι να γελάσουμε

το χόρτο που έφερνε

ο Γερμανός φίλος μου από το Μαρακές,

να καθίσουμε στους δρόμους

μέχρι το ξημέρωμα,

να περπατήσουμε  ερωτευμένοι

μα δεν ξέρω τι ήταν αυτό

που μας έκανε να ερωτευόμαστε,

να χορταίνουμε  με λόγια 

στου πιοτού τον ρυθμό,από μπαρ σε μπαρ,

να χορεύουμε μέχρι το χάραμα,

να κοιμόμαστε ολημερίς

και να ξυπνάμε έγκαιρα

για το δείπνο.

Πίναμε στην υγειά του κόσμου

σαν να ήταν δικός μας

με την σκέψη πως το μέλλον ήταν άλλο πράγμα.

Τώρα που είμαστε λιγότεροι

απ'ότι ήμασταν,

κάποιες φορές φαντάζομαι

πως συνεχίζω μαζί σας,

πως πίνουμε καμιά γουλιά,

ονειρεύομαι πως μιλάμε

για όλα αυτά που ακόμη μένουν να κάνουμε.

     ("Μέχρι εδώ έχουμε φτάσει",Vitruvio,,2019)

3.-

ENCUENTRO

Me gusta ese momento 

de verte nuevamente

después de varios días, 

mirar cómo apareces

rompiendo con tu ritmo las aceras. 

Me encanta

contemplarte 

llegando entre la gente,

moviendo paso a paso tus caderas

y, al ver cómo sonríes, 

me hace feliz pensar 

que a ti también

te gusta ese momento 

de verme nuevamente

después de varios días, 

e intuyes que te miro 

subido a ras de suelo,

creciendo de repente en el encuentro 

(aunque me quede ciego entre tus ojos). 

Entonces, al mirarte,

comprendo 

que la vida es, a menudo,

más esencial y alegre

de lo que suele ser, 

mantengo una sonrisa

que no puedo evitar 

(soñando con un beso)

y espero a que te acerques

para decir de nuevo 

que te quiero.

(De “Notas a pie de página”, Vitruvio, 2023)

*

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

Μου αρέσει αυτή η στιγμή

να σε ξαναβλέπω

μετά από μέρες,

να σε παρατηρώ καθώς  εμφανίζεσαι

σπάζοντας με το ρυθμό σου τα πεζοδρόμια.

Με μαγεύει

να σε παρατηρώ

να έρχεσαι μέσα στο κόσμο,

κινώντας ρυθμικά τους γοφούς σου

και βλέποντας σε να χαμογελάς,

με κάνει ευτυχισμένο να σκέφτομαι

πως και σε σένα επίσης

σου αρέσει αυτή η στιγμή

να με ξαναβλέπεις

μετά από μέρες,

και διαισθάνεσαι πως σε παρατηρώ

ανεβασμένος από το επίπεδο του εδάφους

μεγαλώνοντας ξαφνικά στην συνάντηση

(αν και τυφλώνομαι ανάμεσα στα μάτια σου)

Τότε παρατηρώντας σε,

καταλαβαίνω

πως η ζωή είναι ,για λίγο,

πιο ουσιαστική και χαρούμενη

από αυτό που συνήθως είναι,

διατηρώ ένα χαμόγελο

που δεν μπορώ να αποφύγω

(ονειρευόμενος ένα φιλί )

και ελπίζω να πλησιάσεις

για να σου ξαναπώ

πως σ’αγαπώ.

(«Σημειώσεις στο κάτω μέρος της σελίδας»,Vitruvio,2023)

***