Pedro Arturo Estrada /Colombia/ Edición Bilingüe Español - Griego/ Traducción: Stella Panagopulu/ La Casa que Soy

 


Πέδρο Αρτούρο Εστραδα(Χιραρντότα -Κολομβία)
Ποιητής,δοκιμιογράφος,διοργανωτής εργαστηρίων και διαχειριστής πολιτισμού.Στα γραπτά του προσεγγίζει θέματα όπως το υπαρξιακό κενό,ο πόλεμος,ο θάνατος,το μίσος,η απελπισία.


1.
Ξάφνου σηκώνεις το κεφάλι στο μέσο της νύχτας και δεν είναι τρόμος,δεν είναι φόβος:είναι η απαρηγόρητη συνειδητοποίηση πως ουδέποτε ανταποκρίθηκες στο κάλεσμα της ζωής όταν ήταν σαφές,έκανες λάθος στις απαντήσεις ουσιωδών ερωτήσεων που έπρεπε να ανταποκριθείς όταν σου τις παρουσίασε και δεν τις κατάλαβες καθόλου.
Να ξέρεις πως ακόμη σε περιμένει μα ο χρόνος δεν είναι ο ίδιος.Ισως μόνο στα όνειρα κατορθώσεις να ακούς την φωνή που σε καλεί,το ερώτημα που μονάχα η ποίηση μπορεί να εξιχνιάσει.
***BRUNO SALOMON/Γράφοντας στο κενό

2.
Τυφλοί/
Διασχίζουμε την μέρα τυφλοί
και η νύχτα μας παίρνει
με τα μάτια ανοιχτά στο τίποτα
σ'ένα απέραντο τόπο αγρύπνιας
απ'όπου κανένας δεν γυρνά.

Μα ναι,το βούισμα άπειρων υποατομικών γρύλλων
να παραθέτονται στο έρεβος.

Τριγυρνάμε  ακόμη αναποφάσιστοι στον ενδόμυχο ίλιγγο
ανοιχτό πάντα,αυτή την κενή άβυσσο του εγώ,
απ' την οποία δεν επιστρέφει κανένας αντίλαλος.

Και στη όχθη του ονείρου εγκαταλείπουμε
τα τελευταία ψήγματα φωτός
ζητιάνοι της αγάπης
στο ήδη μακρινό
-αύριο.
***CANCION TARDIA(2016)

3.
Αντί προσευχής.

Να με βρίσκει η ζωή να εξομολογούμαι
τον φόβο ανάσκελα
κουνώντας τα χέρια στον ουρανό

 Ένα μόνο τραγούδι
  μια μόνη λέξη

   -άγνωστοι θεοί
   θα τραγουδήσω για σας

Δεν ζήτω κανένα παράδεισο
Δεν αγνοώ την κόλαση σας

Μονάχα τούτη η στιγμή είναι δική μου
μην την βαραίνετε με την αιωνιότητα

Αφήστε με να φύγω όποτε το θελήσω.
Μην με περιορίζετε.
Μην ελπίζετε στην αφοσίωση μου
-η τελευταία πίστη μου
Αυτή μόλις μ'αγγίζει
Για τώρα.

***MONODIA (2015)


Pedro Arturo Estrada ( Girardota - Colombia)  Poeta, ensayista , tallerista y gestor cultural.  En sus textos aborda asuntos como el vacío existencial, la guerra, la muerte, el desamor y la desesperanza.

 

1.-

De pronto levantas la cabeza en mitad de la noche, y no es el terror, no es el miedo:  es la inconsolable conciencia de no haber respondido nunca a la llamada  de la vida cuando era preciso, haber  equivocado las respuestas a las preguntas esenciales que debiste responder cuando te las presentó y no las entendiste del todo.

Saber que todavía ella espera por ti pero el tiempo ya no es el mismo. Acaso solo en el sueño alcances a oír todavía la voz que te nombra, la interrogante que solo la poesía puede resolver.

***  BRUNO SALOMÓN / Escribir el Vacío



2.-

Ciegos /

Atravesamos el  día ciegos

y la noche nos toma abiertos

los ojos a la nada

a un vasto territorio en vela

de donde no vuelve nadie.

 

Pero sí el zumbido de infinitos grillos subatómicos

enhebrando la tiniebla.

 

Merodeamos aún indecisos ese vértigo íntimo

siempre abierto, ese pozo vacío del yo

del que tampoco regresa ningún eco

 

Y  a la orilla del sueño abandonamos

las últimas monedas de luz

mendigadas  al amor

en la ya remota

-       mañana.

*** CANCIÓN TARDÍA (2016)

 


3.-

ANTIORACIÓN

Que la vida me agarre confesado

boca arriba del miedo

aleteando en el azul

 

Una sola canción

una palabra sola

-       dioses desconocidos

cantaré para vosotros

 

No pido ningún cielo

No ignoro vuestro infierno

 

Sólo  este instante es mío

no lo cargeís de eternidad

 

Dejadme ir cuando quiera

No me atéis

No esperéis mi fidelidad

-       mí fe última

Esa apenas me alcanza

Para el día.

***  MONODIA (2015)

Share:

0 comentarios