José Miguel Navas/Venezuela/ Edición Bilingüe Español - Griego/ Traducción: Stella Panagopulu/La Casa que soy


Χοσε Μιγκέλ Ναβας(Βαλέρα επαρχία Τρουχιγιο,Βενεζουέλα)

Ποιητής με σπουδές στην Κοινωνική Επικοινωνία ,είναι ερευνητής της γυναικείας ποίησης,ιδιαίτερα της ποίησης της Βενεζολάνας Γουαφι Σαλιχ"El Wafismo"Το έργο του παρουσιάζεται σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά.Εχει δημοσιεύσει:Η επόμενη υφή (2014),Το αφηρημένο τριαντάφυλλο(2015),Ο Εστεβαν τρέχει(2020),Η Φαννη(2019),και "Μορρινα "δίγλωσση έκδοση στα ισπανικά και στα γαλικιανά(2022)


Κατακερματισμένος κορμός

|

Δεν ερχόντουσαν τα εγγόνια

όμως ναι οι βροχές του Απρίλη

η επιθυμία δεν ήταν δική μου αλλά των δικών μου

η κληρονομιά  θα αποτύγχανε

και ο πατέρας μου το ήξερε

την μέρα που το μίσος μου έγινε άνθρωπος.


Έλειπαν τα χρόνια

και αισθανόμουνα πεθαμένος

ο κόσμος μου μιλούσε για συζύγους

για γυναίκες που ουδέποτε φίλησα

κλεινόμουνα στον εαυτό μου.


Φοβόμουνα πως η ερώτηση θα γινόταν συμφορά

μια μέρα ρώτησα τους φίλους του πατέρα μου

αν τα παιδιά μπορούσαν νάναι βιβλία

στους ποιητές τους αρέσει κάποιες φορές

να τους γιορτάζουν οι θνητοί.


||

γιατί μακριά από τον εαυτό

η αδικία του λόγου

με αφήνει άλαλο

η αλήθεια μου μόνο βγαίνει μισή.


|||

έγινα απρόσβλητος

στις επιθυμίες του Πατέρα μου

στην ηθική των διπλανών

ας είναι η αλήθεια μου το ψέμα μου

ας με νομίζουν αριβίστα

κι ας είναι η αγάπη μύθος

το σώμα μου είναι η συμφορά των γυναικών

τα παιδιά που είχα

θα είναι η σκόνη στα ράφια

θάλασσα που κατοικώ δίχως να γνωρίζω το τέλος της.


José Miguel Navas, nació en Venezuela, 1992. Poeta y licenciado en Comunicación Social, mención Periodismo Impreso. Ha publicado los poemarios La Próxima textura (2014 y 2019), La Rosa Abstracta (2015) y Esteban corre (2017). Su poemario Fany fue publicado en Chile por LP5 Editora en 2019. Con su poemario Fany obtuvo el Premio de Poesía “Descubriendo poetas tercera edición” (Ciudad de Puerto Ordaz, Venezuela, 2018). Y en 2019 El premio nacional de poesía Hugo Fernández Oviol. Su poemario Morriñas fue traducido al gallego y públicado en 2022 Lp5 editora.

Torso fragmentado

I
No llegaban los nietos
pero sí las lluvias de abril
el anhelo no era mío sino de los míos
mi herencia fallaría
y mi padre lo supo
el día que mi odio se volvió hombre.

Faltaban los años
y me sentía muerto
la gente me hablaba de esposas
de mujeres que jamás besé
me encerraba.

Temía que la pregunta se hiciera desdicha
un día pregunté a los amigos de mi padre
sí mis hijos pudiesen ser libros
a los poetas les gusta a veces ser celebrados por los
mortales.

II
porque fuera de uno
la injusticia del habla
me deja mudo
mi verdad solo sale a medio labio


III

me he vuelto inmune
a los deseos de mi Padre
a la ética de los vecinos
que mi verdad sea mi mentira
que me tomen por trepador
que el amor sea una fábula,
mi cuerpo es la desdicha de las mujeres
los hijos que tuve
serán el polvo de los estantes
mar que habito sin conocer su fin.

Share:

0 comentarios