NÉSTOR MENDOZA/ VENEZUELA/ EDICIÓN BILINGÜE ESPAÑOL - GRIEGO/ POR: STELLA PANAGOPULU/ GRECIA/LA CASA QUE SOY

1.-

DIGRESIONES PARA VITRUVIO

 (O EL AD QUADRATUM)

El cuerpo del hombre con sus extremidades

en una variante de crucifixión.

El ejercicio de la mano alzada que dibuja

lo que, en teoría, reúne exactas proporciones.

La perfección es dable en el trazo, mediante la devoción 

y los detalles musculares del boceto.

El hombre está atrapado en una esfera,

está al servicio del viejo florentino, fofo y sedentario.  

Podría escapar, fingir agarraderos para sus manos y pies y así rodar fuera de los límites del blanco.

Sería un hombre, liberado del esquema y el paradigma. 

Iría, quién sabe, a buscar otros congéneres que han dejado la tiranía de los ensayos de perfección.

*

ΠΑΡΕΚΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΤΡΟΥΒΙΟ

(Η Ο AD QUADRATUM)

Το σώμα του ανθρώπου με τα άκρα του

είναι μια παραλλαγή της σταύρωσης.

Η άσκηση του ανυψωμένου χεριού που σχεδιάζει

αυτό που, θεωρητικά,συγκεντρώνει ακριβείς αναλογίες.

Η τελειότητα είναι εφικτή στη γραμμή,μέσω

της αφοσίωσης

και στις λεπτομέρειες τις μυικές στο προσχέδιο.

Ο άνθρωπος είναι παγιδευμένος σε μια σφαίρα,

είναι στην υπηρεσία του γέρου φλωρεντίνου,αδύναμος και

μόνιμος.

Θα μπορούσε να γλυτώσει,να προσποιηθεί λαβές

για τα χέρια του και τα πόδια του,

και έτσι να γλιστρήσει μακριά απο τα όρια του στόχου.

Θα ήταν ένας άνθρωπος,απελευθερωμένος από σχήματα και

παραδείγματα.

Θα πήγαινε ,ποιός ξέρει άραγε,να αναζητήσει άλλους ομοίους του

που έχουν εγκαταλείψει την τυραννία των διατριβών της τελειότητας.

2.-

T40 (DEL SUR AL NORTE DE BOGOTÁ)

Cómo lidiar con estas sucesivas capas de frío, diferenciarlas, clasificarlas y darles una posición más allá de lo que este cuerpo percibe mientras camina y se pierde.

Tanta ropa puesta debe significar algo distinto en este recorrido que ya empieza a ser habitual, que ha logrado superar la justa numeración de calles y carreras, y que no olvida aquellos episodios de sol que vio durante tanto tiempo, y que ahora –lo empieza a notar– se van sustituyendo por bosquejos de otro sol en determinados lapsos del día.

Podría parecerse tanto pero no es igual, no puede serlo, tampoco el giro que siente su pecho o el dolor que allí mismo radica y no sabe diferenciar.

Otro escenario, luego de la crisis –otra etapa de la crisis–

trae abrigos obsequiados, sustituye ropas cortas por ropas largas,

acentos conocidos y otras maneras de insultar y de agradecer,

cambia cadencias habladas que no caen mal al oído.

El clima prescribe la tristeza o la esperanza y la quietud que él va alternando tras cada cruce.

*

Τ40(ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΤΟ ΣΤΟ ΒΟΡΡΑ ΤΗΣ ΜΠΟΚΟΤΑ)

Πως να παλέψεις με αυτά τα διαδοχικά στρώματα κρύου,

να τα διαφοροποιήσεις,να τα κατηγοριοποιήσεις,να τους δώσεις μια θέση

πιο μακριά από αυτό που τούτο το σώμα αντιλαμβάνεται

ενώ προχωρά και χάνεται.

Τόσα ρούχα φορεμένα πρέπει να σημαίνουν κάτι ξεχωριστό

σε τούτη τη πορεία που ήδη έχει γίνει συνήθεια,

που έχει καταφέρει να υπερβεί την σωστή αρίθμηση

των δρόμων και των διαδρομών και που δεν ξεχνά εκείνα τα επεισόδια

του ήλιου που έχει δει στη διάρκεια τόσων χρόνων

και που τώρα -αρχίζει να το διαπιστώνει-αντικαθίστανται

από σχέδια ενός άλλου ήλιου σε συγκεκριμένα διαστήματα της μέρας.

Θα μπορούσε να μοιάζουν τόσο αλλά δεν είναι ίδια,δεν μπορεί να είναι,

ούτε η περιδίνηση που αισθάνεται στο στήθος του η ο πόνος

που εκεί ακριβώς φυτρώνει και δεν ξέρει να διαφοροποιήσει.

Άλλο σκηνικό,μακριά από την κρίση-(άλλη φάση της κρίσης)-

φορά χαρισμένα  παλτά,αντικαθιστά κοντά ενδύματα με μακριά,

γνωστές προφορές και άλλους τρόπους εξύβρισης η ευχαριστίας,

αλλάζει  ρυθμούς ομιλίας που δεν ακούγονται άσχημα.

Ο καιρός καθορίζει τη λύπη η την ελπίδα

και την ηρεμία που αυτός εναλλάσσει σε κάθε σταυροδρόμι.

3.-

IDENTIDAD

El pasaporte señala un nombre

y un lugar de nacimiento;

el país de procedencia 

ahora es un punto borroso.

Azul en la cara frontal

y el escudo patrio en el centro.

Pocos sellos de salida y entrada.

Nada de turismo. 

Niña caucásica.

Cabello negro con rulos. 

Definitivamente provinciana.

sus ropas de tan usadas 

se les nota alguna transparencia. 

El documento fue encontrado 

dentro de una pequeña cartera,

la de su padre, qué negligencia.

La joven a pesar de todo se ríe en la foto.

El pasaporte de un menor de edad 

deberá ser reclamado por el padre, 

madre, representante legal o apoderado, estas palabras 

pueden leerse en la web de la oficina 

que recibe tantas cosas extraviadas. 

*

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Το διαβατήριο δείχνει το όνομα

και το τόπο γέννησης,

η χώρα προέλευσης

τώρα είναι ένα δυσδιάκριτο σημείο.

Μπλε στο μπροστινό μέρος

και το πατριωτικό έμβλημα στο κέντρο.

Μερικές σφραγίδες εξόδου και εισόδου.

Τίποτα για το τουρισμό.

Καυκάσια μικρή.

Μαύρα μαλλιά με μπούκλες.

Αναμφίβολα επαρχιωτοπούλα.

Τα ρούχα της είναι τόσο φθαρμένα

διακρίνεται σ'αυτά κάποια διαφάνεια.

Το έγγραφο βρέθηκε

μέσα σε ένα μικρό χαρτοφύλακα,

αυτόν του πατέρα της,τι αμέλεια.

Η μικρή παραταύτα γελά στη φωτογραφία.

Το διαβατήριο ενός ανηλίκου

πρέπει να ζητείται από τον πατέρα,

τη μητέρα,κάποιο νομικό εκπρόσωπο η πληρεξούσιο.

Αυτές οι λέξεις

διαβάζονται στο διαδίκτυο του γραφείου

που λαμβάνει πολλά απολεσθέντα αντικείμενα.

4.-

UNA HOJA

Hay que desconfiar de la serenidad con 

que estas hojas esperan su inevitable

 caída, su vocación de polvo y nada. 

Álvaro Mutis

No es como si un árbol desprendiera una hoja voluntariamente. Así no.

La hoja cae por seca, a menos que se arranque con violencia. 

Si acercas tu oído a la rama más próxima,

si pudieras anticipar la caída podrías asumir el crujido, leve. 

Allí 

Esa hoja cae y tu oído intenta acompañar el descenso.

Es mínimo el sonido pero no importa que sea pobre. Cuenta el deseo.

Te sorprende el descenso. Es tan poca cosa registrar la caída, pero insistes. 

Es algo banal, pero toda caída merece atención. 

Llegar en el momento justo, justo antes del desprendimiento.

*

ΤΟ ΦΥΛΛΟ

Πρέπει να μην εμπιστεύεσαι τη γαλήνη με την οποία αυτά τα φύλλα περιμένουν την αναπόφευκτη πτώση τους,τη φυσική ροπή τους στην στάχτη και στο τίποτα.

Αλβάρο Μούτις

Δεν είναι σαν το δένδρο να αποχωριζόταν τα φύλλα του εκούσια .Ετσι όχι.

Το φύλλο πέφτει όταν ξεραίνεται,

εκτός κι αν κοπεί βίαια.

Αν πλησιάσεις το αυτί σου στο πιο κοντινό κλαδί ,

αν μπορούσες να προβλέψεις τη πτώση θα μπορούσες να αποδεχθείς

τον τριγμό,ανεπαίσθητος.

Εκεί.

Αυτό το φύλλο πέφτει και το αυτί σου προσπαθεί να ακολουθήσει

το πέσιμο.

Είναι ελάχιστος ο ήχος αλλά δεν έχει σημασία το νάσαι φτωχός.

Σημασία έχει το πάθος.

Σε ξαφνιάζει το πέσιμο.Είναι τόσο ασήμαντο

να καταγράψεις την πτώση, αλλά επιμένεις.

Είναι κάτι πεζό,αλλά κάθε πτώση αξίζει

την προσοχή.

Να φτάσεις τη σωστή στιγμή,ακριβώς πριν τον αποχωρισμό.

5.-

UNA OPINIÓN SOBRE LA BELLEZA 

A ese molusco

le ha costado diez años 

acumular tanta baba  

y darle forma de codicia.

Tu ojo piensa en la circularidad

de la perla; tu ojo cree, qué ingenuo,

que la bola gira suavemente

en tus dedos, sin obstáculos.

No te has dado cuenta 

del esfuerzo silencioso dentro de la concha

que cubre el objeto extraño 

para no morir;

y tú, que solo deseas la joya 

para el cuello esbelto,

que desconoces la belleza encerrada,

no sabes del sufrimiento animal. 

Cubrir el objeto duele.

Círculo también significa cerco. 

* De: Paciencia mineral (2023)

*

ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ

Στο μαλάκιο αυτό

του κόστισε δέκα χρόνια

για να συγκεντρώσει τόσο σάλιο

και να του δώσει το σχήμα της απληστίας.

Το μάτι σου σκέφτεται την κυκλικότητα

του μαργαριταριού,το μάτι σου πιστεύει,τι αφελές,

πως η  χάντρα γυρίζει απαλά

στα δάχτυλά σου,χωρίς εμπόδια.

Δεν καταλαβαίνεις

την σιωπηλή προσπάθεια  μέσα στο κοχύλι

που κρύβει το περίεργο αντικείμενο

για να μην πεθάνει,

και εσύ,που μοναχά επιθυμείς το κόσμημα

για τον λυγερό λαιμό,

που αγνοείς την φυλακισμένη ομορφιά,

δεν γνωρίζεις τον πόνο του ζώου.

Το να κρύβεις το αντικείμενο πονά.

Κύκλος σημαίνει επίσης κλοιός.

Από την ποιητική συλλογή :Paciencia Mineral (2023)