CARMEN MAROTO/ ESPAÑA/ EDICIÓN BILINGÜE ESPAÑOL - GRIEGO/ POR: STELLA PANAGOPULU/ GRECIA/ LA CASA QUE SOY

1.-

Ahora siento

que buscaba el amor

en lugares donde nada sabían de él

y así

me encontré en las ciudades

más extrañas

amando en vano

y pagando precios

desorbitados.

Tiempo después

me haría un traje

a mi medida,

un impermeable

y un poemario

que me dieran

defensa e intensidad,

consuelo y palabra.

Pero guardo los besos

que me encontré,

esos

que hacen de mí

una mujer experimentada

en explosivos

que jamás estallaron.

2.-

Quizá

deberíamos intentarlo

a pesar

de los pronósticos y fracasos,

retar a la razón

una vez más,

detenernos para hablar despacio

en algún lugar,

un lugar nada oficial

-ya me entiendes-

un lugar de besos 

y de alientos,

algo que mejore 

las malas rachas

y el invierno,

algo que me despoje

de la maldita sensación

de que el amor

es un depravado.

3.-

Me pregunto

por la estructura flácida 

de mis carnes 

a destiempo,

por el ímpetu domesticado

a golpe 

de fracaso,

por los temblores de tierra

fatigada 

de mis pasos.

Me pregunto por la tristeza 

del poema,

rosario de lamento

relatado.

4.-

Tuve que reparar el daño

salir a tomar el aire

pasar página

macerar poemas

registrar mi nombre 

en otro lado

retirar dioses falsos

recrear la emboscada

aplaudirla

y por fin

perdonarme.

**

1

Τώρα λυπάμαι

που έψαχνα την αγάπη

σε μέρη που δεν την γνώριζαν διόλου

και έτσι

βρέθηκα σε πολιτείες

πολύ περίεργες

αγαπώντας μάταια

και πληρώνοντας τιμήματα

υπερβολικά.

Χρόνια αργότερα

θα έφτιαχνα ένα  κουστούμι

στα μέτρα μου,

ένα αδιάβροχο

και ένα ποιήμα

που θα μου έδιναν

προστασία και ένταση,

παρηγοριά και λέξεις.

Όμως διατηρώ τα φιλιά

που βρήκα,

αυτά

που με έκαναν

μια έμπειρη γυναίκα

σε εκρήξεις

που ποτέ δεν ξέσπασαν.

2

Ίσως

θάπρεπε να προσπαθήσουμε

παρά

τα προγνωστικά και τις αποτυχίες,

να προκαλέσουμε την λογική

ακόμη μια φορά,

να σταθούμε να μιλήσουμε αργά

σε κάποιο μέρος,

κάποιο μέρος όχι επίσημο

-με καταλαβαίνεις πια-

κάποιο μέρος φιλιών

και αναπνοών,

κάτι που καλυτερεύει

τις κακές περιόδους

και τον χειμώνα,

κάτι που μου στερεί

την καταραμένη αίσθηση

πως η αγάπη

είναι μια διαστροφή.

3

Αναρωτιέμαι

για την χαλαρή δομή

της σάρκας μου

άκαιρα,

για την τιθασευμένη ορμή

στο χτύπημα

της αποτυχίας

για τις δονήσεις της γης

κουρασμένης

από τα βήματά μου.

Αναρωτιέμαι για την θλίψη

του ποιήματος,

κομποσκοίνι στεναγμού

αφηγητή.

4

Έπρεπε να αποκαταστατήσω την βλάβη

να βγω να πάρω αέρα

να γυρίσω σελίδα

να διαλύσω ποιήματα

να δηλώσω το όνομά μου

σε άλλο μέρος

να αποσύρω ψεύτικους θεούς

να ξαναδημιουργήσω την παγίδα

να την χειροκροτήσω

και στο τέλος

να συγχωρήσω τον εαυτό μου.

CARMEN MAROTO CORONADO

Poeta. Nacida en Córdoba, actualmente vive en Valencia

Ha publicado el poemario: La saliva de los versos.

ΚΑΡΜΕΝ ΜΑΡΟΤΟ ΚΟΡΟΝΑΔΟ

Ποιήτρια.Γεννημένη στην Κόρδοβα,σήμερα ζει στην Βαλένθια.

Έχει δημοσιεύσει το ποιήμα:Ο σίελος των στίχων.