HEBE MUÑOZ / POESÍA VENEZOLANA/EDICIÓN BILINGÜE ESPAÑOL - GRIEGO/ TRADUCCIÓN: STELLA PANAGOPULU/ LA CASA QUE SOY

HEBE MUÑOZ /VENEZUELA

Traducción: Stella Panagopulu (Grecia)

COMPILACIÓN: Amanda Reverón (Venezuela)

CINCO SILENCIOS Y UN SONIDO/ 

1.-

Hay una mudez sonora

en todos los silencios

son piedras rodando 

por las montañas del desconcierto

son 

el aletear de mariposas

que corta el viento 

de los pensamientos

son olas que se acuestan

en la playa del llanto

son las huellas de esa playa

y el mismo llanto en espuma

son el tren de una mirada

que se pierde 

en la lejanía del paisaje del alma

atravesando expedita 

los objetos del amor en flor

como colinas 

los objetos del desamor 

como túneles infinitos

 *

Υπάρχει μια ηχηρή βουβαμάρα

σε όλες τις σιωπές

είναι πέτρες που κατρακυλούν

τα βουνά της αναταραχής

είναι

το φτεροκόπημα των πεταλούδων

που διακόπτει

τον άνεμο των σκέψεων

είναι κύματα που ξαπλώνουν

στην παραλία των δακρύων

είναι τα χνάρια αυτής της παραλίας

και το ίδιο κλάμα στον αφρό

είναι το τρένο ενός βλέμματος

που χάνεται

στην απεραντοσύνη του τοπίου της ψυχής

διασχίζοντας ελεύθερη

τα αντικείμενα της αγάπης που ανθεί

σαν λοφίσκοι

τα αντικείμενα του μίσους

σαν ατελείωτα τούνελ

**

Μιλά ο βουβός καθρέφτης

λέει μόνο για τον σκιώδη εαυτό μου

είμαι αύλη αντανάκλαση

ένα ψάρι

3.-

El abrazo que llega desde lejos

trae consigo 

el aire

llega y no dice nada

se abandona completamente

a quien lo está esperando

lo llena de cielo

***

Η αγκαλιά που φτάνει από μακριά

κουβαλά μαζί της

τον αέρα

φτάνει και δεν λέει τίποτα

παραδίδεται ολοκληρωτικά

σε εκείνον που την περιμένει

και τον κάνει ευτυχισμένο

4.- 

En los labios cerrados

en su centro palpitante

habita la posibilidad 

de romperlo todo

de caminar descalzo 

la palabra habita

en una sala de espera

****

Στα σφραγισμένα χείλη

στο παλλόμενο κέντρο τους

ζει η δυνατότητα

να σπάσουν όλα

να περπατάς ξυπόλητος

η λέξη κατοικεί

σε μιά αίθουσα αναμονής

5.-

La ausencia

respira

*****

Η απουσία

αναπνέει

6.-

Se escucha en las costas

el trueno del mar 

la mordaza desatada

las cadenas rotas

la libertad 

que abre de golpe sus puertas

el canto 

el mismo canto

Ακούγεται στις ακτές

η βουή της θάλασσας

η μέγγενη λυμένη

οι σπασμένες αλυσίδες

η ελευθερία

που ανοίγει ξαφνικά τις πόρτες της

το τραγούδι

το ίδιο τραγούδι

HEBE MUÑOZ / POETA ITALO - VENEZOLANA/  ΠΕΝΤΕ ΣΙΩΠΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΗΧΟΣ