Páginas

viernes, 16 de agosto de 2024

ARTURO ÁLVAREZ D'ARMAS/ VENEZUELA/EDICIÓN TRILINGÜE ESPAÑOL - INGLÉS - GRIEGO/POR: DON CELLINI/ESTADOS UNIDOS/STELLA PANAGOPULU/GRECIA/LA CASA QUE SOY

 


1.-

KIBO

                       a Tibisay Vargas Rojas


Cuando venga la Parca

un bote me llevará

por el río Congo

mis acompañantes

arena y agua

de la tierra atávica

sin adioses

sin honores

volveré a la semilla

volaré con Shangó y Yemayá

al cielo del Kilimanjaro.


*

KIBO

                       to Tibisay Vargas Rojas


When the Grim Reaper comes

a boat will take me

down the Congo River

my companions

sand and water

of the atavistic land

without farewells

without honors

I will return to the seed

I will fly with Shangó and Yemayá

to the sky of Kilimanjaro.


*

ΚΙΜΠΟ


στην Τιμπισέι Βάργα Ρόχας


Όταν έρθει ο θάνατος

μια σχεδία θα με μεταφέρει

μέσα από τον ποταμό Κόνγκο

συνοδοί  μου

η άμμος και το νερό

της προπατορικής γης

δίχως αντίο

δίχως τιμές

θα επιστρέψω στις ρίζες

θα πετάξω με τον Shango και την Yemaya

στον ουρανό του Κιλιμάντζαρου.



2.-

LABIOS

                             a Nora Carrasquel


Esos no son los labios

que una vez besaron mi boca.

Se convirtieron en espinas punzantes

perdieron su carnosidad.

No forman parte de ese cuerpo de ébano.

Es tiempo de regresar al presente.

Muerdo mis labios recordando

a la muchacha de Barlovento.


*

LIPS

                             to Nora Carrasquel


Those are not the lips

that once kissed my mouth.

They became prickly thorns

they lost their fleshiness.

They are not part of that ebony body.

It's time to return to the present.

I bite my lips remembering

the girl from Barlovento.


*

ΧΕΙΛΗ

στην Νόρα Καρασκέλ


Αυτά δεν είναι τα χείλη

που κάποτε φίλησαν το στόμα μου.

Γίνηκαν αγκάθια μυτερά

κι έχασαν την σάρκα τους.

Δεν είναι πια μέρος αυτού του εβένινου κορμιού.

Έφτασε ο  καιρός να επιστρέψω στο παρόν.

Δαγκώνω τα χείλη μου ενθυμούμενος

την κοπέλα του Μπαρλοβέντο.


3.-                      

DAMBALLAH 


Soy la serpiente sagrada

oriunda de Uidah,

de la dinastía de Abomey.

En la bodega de barcos negreros

me hice a la mar

llegué a tierra de samanes y mastranto

ríos que recuerdan el Congo y el Zambeze. 

Por la ribera del río madre

brotó tu piel

bañada por una luz de oro y plata.

Recorrí tu cuerpo de banjo

abrevé en la hojarasca de tus pezones.


Renacen los ancestros.


*

DAMBALLAH 


I am the sacred serpent

native of Uidah,

of the dynasty of Abomey.

In the hold of slave ships

I went to sea

I arrived in a land of saman trees and mastranto

rivers reminiscent of the Congo and the Zambezi. 

On the banks of the mother river

your skin sprouted

bathed by a light of gold and silver.

I walked along your banjo body

I watered in the leaf litter of your nipples.


Ancestors are reborn.


*

ΝΤΑΜΠΑΛΑΧ


Είμαι το ιερό φίδι

που κατάγεται από την Ουιδάχ,

της δυναστείας των Αμπομέι.

Στην αποθήκη με τις βάρκες των δουλεμπόρων

ανοίχτηκα στην θάλασσα

έφτασα στη χώρα των σαμάνων και των μαστράντων

στα ποτάμια που θυμίζουν τον Κόνγκο και τον Ζαμπέθι.

Από την ακτή του ποταμού μητέρα

ανάβλυσε το δέρμα σου

βουτηγμένο σ'ένα φως από χρυσό και ασήμι.

Διέσχισα το κορμί σου σε σχήμα μπάντζο

ποτίστηκα στην φυλλωσιά των θηλών σου.


Ξαναγεννιούνται οι προπάτορες.



4.-

RECUERDO

                          a Nora Carrasquel


Voy por La Habana

con mi mulata rumbera.

Diablitos yorubas danzan el día de Reyes.

Hay rumbas, guarachas, sones y boleros.

Las comparsas, congas

y chambelonas van arrollando.

El Alacrán,

Príncipes del Rajá,

Los Marqueses de Atarés,

Los Dandys de Belén.

Pasamos por La Víbora, Neptuno,

Marte, El Prado, Obra Pía,

Jesús María y

La Calzada del Monte.

Viejos caminos del mito y de la fe.

En La Habana de Yemayá,

las olas se mueven como la mulata.

No existe la CMQ

ni la Mil Diez.         


*

MEMORIAL

                          to Nora Carrasquel


I go through Havana

with my mulata rumba.

Yoruba devils dance on Three Kings Day.

There are rumbas, guarachas, sones and boleros.

The comparsas, congas

and chambelonas are sweeping.

El Alacrán,

Princes of Rajá,

The Marquises of Atarés,

Los Dandys de Belén.

We pass by La Víbora, Neptuno,

Marte, El Prado, Obra Pía,

Jesus Maria and

La Calzada del Monte.

Old roads of myth and faith.

In Yemayá's Havana,

the waves move like the mulatto.

There is no CMQ radio

nor the Mil Diez.        


*

ΘΥΜΗΣΗ

στην Νόρα Καρασκέλ


Διασχίζω την Αβάνα

με την μιγάδα χορεύτρια μου.

Διαβολάκια yorubas χορεύουν τα Θεοφάνεια.

Υπάρχουν χοροί ρούμπα,γκουαράτσα,Κουβανέζικο σόν,μπολέρο.

Οι θίασοι,τα κρουστά

τα ψάθινα καπέλα πάνε κι έρχονται.

Ο Σκορπιός,

οι Πρίγκιπες  της Raja,

οι Μαρκήσιοι του Atares

οι Δάντες της Φάτνης.

Περνάμε από την Vibora,τον Neptuno,

τον Marte, το Prado,την Obra Pia,

τον Jesus Maria

και την Calzada del Monte.

Παλιά μονοπάτια του μύθου και της πίστης.

Στην Αβάνα της Yemaya,

τα κύματα κινούνται όπως η μιγάδα.

Δεν υπάρχει το ράδιο CMQ

μήτε το ράδιο Mil Diez.



5.-  

SONNY 

                            A Víctor Adams* 


Golpe a la barbilla,

forcejea con la felicidad,

recibe gancho al costado,

un uppercaut,

cae.

Cuenta máxima,

por su mente pasa el fénix

de otras derrotas,

triunfos que van a la nada:

Colorado Kid

Ciro Moracén

Chicharrita Medina

Willie Pep

Ultiminio Ramos.

Dios lo lleva al centro del ring

contraataca lo imposible.

Pepe Pedroza anuncia

la próxima pelea.

Camino a San Agustín

es vencido por el licor y el amor.


*

  SONNY 

                            To Victor Adams*. 


Jab to the chin,

struggles with happiness,

takes a hook to the side,

an uppercut,

goes down.

Maximum count,

through his mind the phoenix

of other defeats passes

triumphs that go to nothing:

Colorado Kid

Ciro Moracen

Chicharrita Medina

Willie Pep

Ultiminio Ramos.

God takes him to the center of the ring

counterattacks the impossible.

Pepe Pedroza announces

the next fight.

On his way to San Agustín

he is defeated by liquor and love.


*Victor Adams (Sonny León) Caracas-Venezuela, 23 de marzo de 1933 - 17 de enero de 1996.


*
Σόνυ

στον Βίκτωρα Ανταμς*

Χτύπημα στο πιγούνι,
παλεύει με την ευτυχία,
δέχεται κροσέ στα πλευρά,
ένα uppercaut,
πέφτει.
Λογαριασμός μέγιστος,
από το μυαλό του περνά ο φοίνικας
άλλων αποτυχιών,
θρίαμβοι που κατέληξαν στο τίποτα:
Colorado Kid
Ciro Moracen
Chicharrita Medina
Willie Pep
Ultiminio Ramos.
Ο Θεός τον οδηγεί στο κέντρο του ρινγκ
αντιπαλεύει το αδύνατο.
Ο Pepe Pedroza αναγγέλλει
τον επόμενο αγώνα.
Στον δρόμο προς τον Άγιο Αυγουστίνο
νικήθηκε από το ποτό και τον έρωτα.

*Βίκτωρ Ανταμς(Σόνυ Λεόν)Καράκας-Βενεζουέλα,23 Μαρτίου 1933-17 Γενάρη1996



***



No hay comentarios:

Publicar un comentario