1.-
SOY
Soy un árbol tal vez, o una farola,
o ese banco que duerme en medio de la calle
o la planta que crece en un balcón,
soy un pájaro, un perro, una lombriz,
soy un ser extinguido que aún existe,
soy la alfombra, la lámpara que alumbra mis lecturas,
soy el libro, el poema, la canción,
soy amor que me llega, soy la nieve, la lluvia,
soy la nube que pasa, soy el viento,
soy el río y el mar, el universo, el cosmos,
soy el aire, el espacio, acaso una ecuación,
soy vosotros, soy yo, soy casi todo o incluso casi nada,
soy la vida y la muerte al mismo tiempo.
Inexplicablemente
me parece que soy todas las cosas,
me vuelvo transparente y dejo de existir
como mi nombre.
(De “Días pares e impares”, LUPI, 2016)
*
ΕΙΜΑΙ
Είμαι ένα δένδρο ίσως,η ένα φανάρι,
η αυτό το παγκάκι που κοιμάται στη μέση του δρόμου
η το φυτό που μεγαλώνει σε κάποιο μπαλκόνι,
είμαι πουλί,σκυλί,σκουλήκι,
είμαι εξαφανισμένο είδος που ακόμη υπάρχει,
είμαι το χαλί,το φωτιστικό που φωτίζει τις αναγνώσεις μου,
είμαι το βιβλίο, το ποιήμα,το τραγούδι,
είμαι ο έρωτας που μου συμβαίνει,είμαι το χιόνι,η βροχή,
είμαι το σύννεφο που περνά,είμαι ο άνεμος,
είμαι το ποτάμι και η θάλασσα,το σύμπαν,ο κόσμος,
είμαι ο αέρας,ο χώρος,ίσως μια εξίσωση,
είμαι εσείς ,είμαι εγώ,είμαι σχεδόν τα πάντα
η ακόμη σχεδόν τίποτα,
είμαι η ζωή και ο θάνατος ταυτόχρονα.
Ανεξήγητα
μου φαίνεται πως είμαι όλα τα πράγματα,
γίνομαι διάφανος και πάυω να υπάρχω
όπως το όνομά μου.
("Μέρες ζυγές η μονές",LUPI ,2016)
2.-
LAS COSAS POR HACER
Everything is in the same moment
Jack Kerouac
Éramos muchos más
de los que somos hoy
y hacíamos mil cosas
y otras muchas
que pensábamos hacer:
fumar hasta la risa
la hierba que traía
mi amigo el alemán de Marrakesh,
sentarnos en las calles
hasta la madrugada,
andar enamorándonos
por no sé qué detalles
que nos enamoraban,
saciarnos de palabras
al ritmo del alcohol, de bar en bar,
bailar hasta las tantas,
dormir como marmotas
y despertar a tiempo
para la sobremesa.
Bebíamos del mundo
como si fuera nuestro
pensando que el futuro era otra cosa.
Ahora que somos menos
de todos los que fuimos,
a veces imagino
que sigo con vosotros,
tomándonos un trago,
soñando que charlamos
de todo lo que aún queda por hacer.
(De “Hasta aquí hemos llegado”, Vitruvio, 2019)
*
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
"Καθετί συμβαίνει την ίδια στιγμή"
Jack Keronac
Ήμασταν πολύ περισσότεροι
απ'ότι είμαστε σήμερα
και κάναμε χίλια πράγματα
κι ακόμη πιό πολλά
σκεφτόμασταν να κάνουμε:
να καπνίσουμε μέχρι να γελάσουμε
το χόρτο που έφερνε
ο Γερμανός φίλος μου από το Μαρακές,
να καθίσουμε στους δρόμους
μέχρι το ξημέρωμα,
να περπατήσουμε ερωτευμένοι
μα δεν ξέρω τι ήταν αυτό
που μας έκανε να ερωτευόμαστε,
να χορταίνουμε με λόγια
στου πιοτού τον ρυθμό,από μπαρ σε μπαρ,
να χορεύουμε μέχρι το χάραμα,
να κοιμόμαστε ολημερίς
και να ξυπνάμε έγκαιρα
για το δείπνο.
Πίναμε στην υγειά του κόσμου
σαν να ήταν δικός μας
με την σκέψη πως το μέλλον ήταν άλλο πράγμα.
Τώρα που είμαστε λιγότεροι
απ'ότι ήμασταν,
κάποιες φορές φαντάζομαι
πως συνεχίζω μαζί σας,
πως πίνουμε καμιά γουλιά,
ονειρεύομαι πως μιλάμε
για όλα αυτά που ακόμη μένουν να κάνουμε.
("Μέχρι εδώ έχουμε φτάσει",Vitruvio,,2019)
3.-
ENCUENTRO
Me gusta ese momento
de verte nuevamente
después de varios días,
mirar cómo apareces
rompiendo con tu ritmo las aceras.
Me encanta
contemplarte
llegando entre la gente,
moviendo paso a paso tus caderas
y, al ver cómo sonríes,
me hace feliz pensar
que a ti también
te gusta ese momento
de verme nuevamente
después de varios días,
e intuyes que te miro
subido a ras de suelo,
creciendo de repente en el encuentro
(aunque me quede ciego entre tus ojos).
Entonces, al mirarte,
comprendo
que la vida es, a menudo,
más esencial y alegre
de lo que suele ser,
mantengo una sonrisa
que no puedo evitar
(soñando con un beso)
y espero a que te acerques
para decir de nuevo
que te quiero.
(De “Notas a pie de página”, Vitruvio, 2023)
*
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Μου αρέσει αυτή η στιγμή
να σε ξαναβλέπω
μετά από μέρες,
να σε παρατηρώ καθώς εμφανίζεσαι
σπάζοντας με το ρυθμό σου τα πεζοδρόμια.
Με μαγεύει
να σε παρατηρώ
να έρχεσαι μέσα στο κόσμο,
κινώντας ρυθμικά τους γοφούς σου
και βλέποντας σε να χαμογελάς,
με κάνει ευτυχισμένο να σκέφτομαι
πως και σε σένα επίσης
σου αρέσει αυτή η στιγμή
να με ξαναβλέπεις
μετά από μέρες,
και διαισθάνεσαι πως σε παρατηρώ
ανεβασμένος από το επίπεδο του εδάφους
μεγαλώνοντας ξαφνικά στην συνάντηση
(αν και τυφλώνομαι ανάμεσα στα μάτια σου)
Τότε παρατηρώντας σε,
καταλαβαίνω
πως η ζωή είναι ,για λίγο,
πιο ουσιαστική και χαρούμενη
από αυτό που συνήθως είναι,
διατηρώ ένα χαμόγελο
που δεν μπορώ να αποφύγω
(ονειρευόμενος ένα φιλί )
και ελπίζω να πλησιάσεις
για να σου ξαναπώ
πως σ’αγαπώ.
(«Σημειώσεις στο κάτω μέρος της σελίδας»,Vitruvio,2023)
***
No hay comentarios:
Publicar un comentario